Boekbespreking Astroblogs
Een poosje terug verscheen bij uitgeverij Agnost het door H.P. Vrijdag geschreven boek ‘Het Experimentator-Effect’, dat als ondertitel ‘op zoek naar scheurtjes in de werkelijkheid’ heeft. De uit Eindhoven afkomstige auteur stuurde mij ook een exemplaar om het te lezen en beoordelen, iets wat ik eigenlijk nooit doe voor de Astroblogs – boeken recenseren dus. Maar ach, eens moet de eerste keer zijn, dus toog ik aan de slag om het boek te lezen. OK, da’s voor mij al een hele opgave, want eerlijk gezegd is het lang geleden dat ik een boek helemaal uit las, behalve dan wat thrillers en Harry Potters op m’n E-reader.
OK, Vrijdag zal wellicht betogen dat we met z’n allen denken dat de wereld 13,7 miljard jaar oud is, dat we met z’n allen denken dat er miljarden sterrenstelsels zijn en dat we met z’n allen denken dat er vier natuurkrachten zijn die de hele wereld letterlijk en figuurlijk draaiende houden. Maar ik kan dat moeilijk vatten. De triljarden botsingen van protonen in de Large Hadron Collider van CERN hebben ons op 4 juli j.l. laten zien dat het Higgs boson een massa moet hebben van 125,5 GeV. Ik kan mij niet voorstellen dat díe massa een product van onze ‘geestelijke inspanning’ is. Met Peter Vrijdag ga ik mee dat er meer achter de ‘schijnbare werkelijkheid’ zit, dan we zo op het eerste gezicht vermoeden. Ik heb daaraan in talloze blogs in het verleden al aandacht besteed.(2)
Ik denk dus ook wel dat er meer achter die schijnbare werkelijkheid zit – noem het van mijn part meer tussen hemel en aarde. Door allerlei onderzoek krijgen we daar af en toe een glimp van te zien, maar de vraag is natuurlijk in hoeverre die andere wereld zich laat zien. Theorieën van supersymmetrie en snaren gaan uit van meer dimensies dan de bekende vier ruimtetijd-dimensies. De zwaartekracht zou in onze vierdimensionale wereld zo zwak zijn, omdat z’n kracht als het ware wegvloeit in die extra dimensies, die we niet opmerken omdat ze gecompactificeerd zijn. Wellicht zit daar in die extra dimensies ook wel een hele wereld verborgen, met nog veel meer zaken die zich daar afspelen.
Afijn, zoals ik zei is het Experimentator-Effect van Peter Vrijdag een interessant en lezenswaardig boek, dat ik zeker aanraad een keertje te gaan lezen. Je kan het kopen via de boekhandel of via Bol.com, maar je kan het ook rechtstreeks bij de auteur bestellen. Het kost dan € 22,90, Belgische lezers moeten nog € 5,- bijbetalen voor verzendkosten. Meer info: Experimentator-Effect.
Noot:
1.Zoals dat Albert Einstein een Oostenrijker van geboorte zou zijn – noppes het was een Duitser – en dat neutrino’s verschijningsvormen van quarks zouden zijn. Hoe Vrijdag dat laatste precies voorstelt weet ik niet, moet ‘ ie maar een keertje komen uitleggen. Ook zou de LHC 23 km lang zijn, vier km korter dan ‘ie is. [↩]
2.Zoals in deze:
■Pim van Lommel’s boek over bijna-dood-ervaringen, waarin de verstrengeling wordt beschreven van bewustzijn en quantum-mechanica;
■Heeft de mens de levensloop van het heelal beïnvloed?, een opzienbarende stelling van Lawrence Krauss en James Dent;
■Nobelprijswinnaar Frank Wilczek die ons heelal beschouwt als ‘a grid’, zeg maar een soort van matrix;
■Het heelal dat aangepast is aan ons – en niet andersom- aldus natuurkundige Andrei Linde;
■Een boek over het kosmisch bewustzijn – nee, het was geen boekbespreking.
■Zouden we kunnen bemerken dat ons heelal eigenlijk één grote matrix is?
■De frappante gelijkenis tussen hersenstructuur en de structuur van superclusters van sterrenstelsels.
■En tenslotte sterrenkundige Paul Davies die denkt dat de wetten van de quantummechanica aangepast zijn door louter de waarneming van mensen. [↩]
Recensie door Adrianus V van Astroblogs.nl. Voor de originele recensie+reacties: KLIK HIER
maandag 14 mei 2012